Όταν ήμουν στην εφηβεία, ήμουν ένα πολύ ντροπαλό παιδί. Φορούσα γυαλιά και ζύγιζα αρκετά παραπάνω κιλά απ' όσα θα έπρεπε, το οποίο φυσικά δεν βοηθούσε πολύ στην αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή μου. Ήμουν μέτριος μαθητής στο σχολείο, και όχι ιδιαίτερα καλός σε οτιδήποτε... Κάποια στιγμή, μαζί με έναν φίλο μου αποφασίσαμε ότι θα ήταν ωραία ιδέα να μάθουμε ντραμς!
Επιβλητικό και εντυπωσιακό όργανο που μας τραβούσε πάντα την προσοχή κι όμως ταίριαζε απόλυτα στον ντροπαλό χαρακτήρα μου καθώς οι drummers μονίμως κρύβονταν πίσω από το σετ τους. Ο φίλος μου ποτέ δεν το έκανε πράξη, αλλά εγώ πήγα στο ωδείο της γειτονιάς και ζήτησα να ξεκινήσω μαθήματα. Μέσα στα επόμενα 3 χρόνια όχι μόνο έμαθα drums, αλλά η καθημερινότητα μου και οι επιδόσεις μου άλλαξαν εντελώς σε όλους τους τομείς!
1) Τα drums μου άρεσαν τόσο, που έπαιζα όλη μέρα! Είτε στο σπίτι, σε αθόρυβα practice pads, είτε στο ωδείο, είτε σε μπάντες που βρήκα για να παίζω. Ανακάλυψα έναν καινούριο κόσμο, μέσα στον οποίο ένιωθα πρωταθλητής. Καταλάβαινα τα πάντα πολύ γρήγορα και επειδή το συγκεκριμένο μουσικό όργανο μου άρεσε τόσο πολύ, βελτιώθηκα ταχύτατα.
2) Η αυτοπεποίθηση μου ανέβηκε κατακόρυφα. Άρχισα να κάνω παρέα με μουσικούς, ο κοινωνικός μου κύκλος μεγάλωσε, ένιωθα ότι πλέον είχα βρει τον “χώρο μου”.
3) Έγινα καλύτερος μαθητής στο σχολείο. Τα drums μου έμαθαν ότι το διάβασμα δεν είναι δύσκολο, απλώς απαιτεί κάποιο χρόνο και αυτοσυγκέντρωση. Εφάρμοσα την συγκέντρωση που έδειχνα στα Ντραμς και στα μαθήματα στα οποία είχα πρόβλημα και βελτιώθηκα. Ήθελα να είμαι οκ με το σχολείο, για να μπορώ να παίζω και Ντραμς παράλληλα.
4) Η φυσική μου κατάσταση βελτιώθηκε. Έχασα 10 περίπου κιλά, και άρχισα γυμναστική. Ήμουν πλέον drummer, οπότε ήθελα να δείχνω και σαν drummer. Η όλη σωματική συμμετοχή που απαιτούν τα τύμπανα, με έκανε πιο δραστήριο κι επειδή αγαπούσα τόσο αυτό που έκανα, δε βαριόμουν ποτέ. Είχα μόνιμα διάθεση για δράση.
5) Έμαθα να δουλεύω. Έγινε πλέον προφανές ότι χωρίς κόπο, διάβασμα και δουλειά, δεν γίνεται τίποτα. Σταμάτησα να ψάχνω για την εύκολη λύση στην ζωή, αυτή που έψαχνε πολύς κόσμος γύρω μου. Πλέον ήταν ξεκάθαρος ο στόχος μου, ήθελα να παίξω, να μάθω, να δουλέψω και να πετύχω.
6) Έμαθα να ακούω τους καθηγητές μου. Στο ωδείο, έβλεπα τους καθηγητές μου σαν θεούς, δεν αμφισβητούσα τίποτα από όσα έλεγαν κι έμαθα να είμαι καλός μαθητής.
7) Έμαθα να μαθαίνω. Έσπασα τον κώδικα της εκμάθησης! Μέχρι και σήμερα, έχω τη πεποίθηση ότι μπορώ να μάθω ό,τι θέλω, τα πάντα, εφαρμόζοντας τις ίδιες αρχές που χρησιμοποίησα για να μάθω Ντραμς. Ασχέτως με την φυσική κλίση -ταλέντο- του καθενός, τα περισσότερα πράγματα στην ζωή μαθαίνονται μεθοδικά.
8) Έγινα πιο κοινωνικός. Η μουσική είναι μία πολύ κοινωνική απασχόληση. Είναι ένα ομαδικό σπορ και χωρίς καλή επικοινωνία δε γίνεται τίποτα. Η θέληση μου να παίξω με πολύ καλό κόσμο και μουσικούς, με ανάγκασε να γίνω πιο κοινωνικός.
9) Έγινα “δάσκαλος”. Βρέθηκα μετά από χρόνια στην θέση των καθηγητών μου, να διδάσκω και να επηρεάζω τις ζωές ανερχόμενων drummers.
10) Πέρασα και περνάω καλά! Όπως όλες οι “δουλειές”, το να είσαι Ντράμερ έχει τις δυσκολίες του, τις προκλήσεις του, αλλά γενικότερα πάντα περνάω καλά. Όταν η βασική μου απασχόληση είναι να ανέβω στην σκηνή και να παίξω τα Ντραμς μου, δεν μου βγαίνει να παραπονεθώ και πολύ. Life is good :)
