Το YouTube είναι ένα website που όλοι ξέρουμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά. Τα τελευταία 10 χρόνια περίπου είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωή ενός μουσικού ή ενός απλού ακροατή που απλά αγαπάει τη μουσική. Αναμφίβολα λοιπόν είναι πολλά τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της πλατφόρμας αυτής, ως προς το πώς επηρεάζει και διαμορφώνει πλέον τις συνήθειές μας. Ας τα δούμε ένα ένα:
Θετικά:
1. Εύκολο στη χρήση
Με μια σύνδεση ίντερνετ και ένα λογαριασμό Gmail αυτόματα έχεις και το δικό σου κανάλι στο YouTube. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να ανεβάζεις δικά σου videos όποτε θέλεις χωρίς καμία χρέωση. Αν δεν έχεις στόχο να ανεβάζεις videos, με ένα απλό search ψάχνεις και βρίσκεις αυτό που θες ακόμα και αν δεν έχεις λογαριασμό Gmail.
2. Βρίσκεις σχεδόν τα πάντα
Μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας αλλά και εκατομμύρια χρήστες, που ο καθένας ανεβάζει ό,τι θέλει πραγματικά, μπορείς να βρεις βίντεος που ούτε φανταζόσουν ότι υπάρχουν. Υλικό από μπάντες και καλλιτέχνες που δεν υπάρχουν καν στην αγορά. Παλιά videos, συνεντεύξεις, ακυκλοφόρητα τραγούδια και πολλά άλλα που μπορεί να μην τα μάθαινες ποτέ αν δεν υπήρχε το YouTube.
3. Το προσωπικό Video Blog του κάθε μουσικού/ μπάντας
Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα κανάλι και να το χρησιμοποιεί προς όφελος του. Με συχνή δραστηριότητα και videos καλής ποιότητας εικόνας και περιεχομένου που μπορεί να ενδιαφέρουν κάποιο κοινό, εύκολα μπορεί να αποκτήσεις “ακόλουθους” που ενδιαφέρονται να δουν τι έχεις να πεις στο επόμενό σου video.
4. Social Media easy sharing
Μπορεί ο καθένας να “μοιραστεί” το βίντεο σας πατώντας ένα κουμπί και να το δουν σχεδόν όλοι οι “φίλοι” του και “ακόλουθοι”. Αυτό σημαίνει δωρεάν διαφήμιση σε κοινό που δεν θα έβλεπε ποτέ το υλικό σας.
5. Ανακαλύπτεις καινούργια μουσική
Βλέποντας το βίντεο της αγαπημένης σου μπάντας στα δεξιά υπάρχει η λίστα με τα προτεινόμενα videos. Συνήθως είναι videos που κινούνται στα ίδια μονοπάτια με αυτά που βλέπεις συχνά (αν και τον τελευταίο καιρό βλέπω κάτι άσχετα..). Ο κόσμος αυτά τα χρόνια ακούει περισσότερη μουσική στο YouTube παρά από οπουδήποτε αλλού, οπότε και πολλές μπάντες/ καλλιτέχνες ανεβάζουν το υλικό τους, ολόκληρο ή ένα δείγμα δωρεάν για όλους. Βοηθάει και το Sharing ( βλ. #4 ) όπου μπορείς να δεις μια μπάντα που δεν έχεις ξανακούσει και την μοιράστηκε ένας φίλος/ γνωστός σου.
6. Ακολουθείς την “μόδα”
Βλέπεις ποιό είδος μουσικής είναι πρώτο στη προτίμηση των ακροατών ακολουθώντας τα videos με τα περισσότερα views. Ξέρεις τι είναι στη μόδα, τι πουλάει και διάφορες βίντεο τεχνικές που “δουλεύουν” για το κοινό.
7. Μαθήματα
Υπάρχουν άπειρα κανάλια που ασχολούνται με μαθήματα μουσικής δίνοντας ευκαιρία σε όλους να μάθουν είτε γενικά για τη μουσική είτε ειδικά για κάποιο μουσικό όργανο. Αυτό βέβαια θέλει προσοχή και το αναφέρω στο #5 των αρνητικών.
8. Δημιουργικότητα
Αναγκαστικά πρέπει να βρεις νέους τρόπους να προσελκύσεις το κοινό. Είναι τόση πολλή η πληροφορία που για να τραβήξεις το ενδιαφέρον του κοινού πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό και πρωτότυπο για να τον “αναγκάσεις” να σου αφιερώσει τον χρόνο του.
Αρνητικά:
1. Όλα στο πιάτο σου
Αυτό έρχεται λίγο σε σύγκρουση με το #2 απ΄ τη λίστα με τα θετικά αλλά όταν σχεδόν τα πάντα είναι στη διάθεσή σου και όποτε τα θες, δυστυχώς δύσκολα θα σου κάνει κάτι εντύπωση. Ένας καινούργιος δίσκος ή ένα βίντεο από κάποια συναυλία, είναι απλά ένα ακόμα κλιπ στο YouTube, τίποτα ιδιαίτερο. Οπότε ξαφνικά χάνεται και η αξία του κάθε δίσκου, βίντεο ή μπάντας.
2. Δεν ακούμε μουσική όπως παλιά
Σχεδόν όλοι μου οι μαθητές σε πιο μικρές ηλικίες δεν έχουν ακούσει ένα ολόκληρο δίσκο απ’την αρχή μέχρι το τέλος. Να “καταλάβουν” τα κομμάτια και τι θέλει να πει ο συνθέτης που τα ηχογράφησε ως σύνολο. Να καταλάβουν το concept ενός μουσικού και πώς αντιμετωπίζει τη μουσική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μαθαίνουν την γλώσσα του κάθε στυλ, όποιο και να είναι αυτό. Να πωρώνονται με ένα άλμπουμ και να το έχουν στο repeat για ένα μήνα μέχρι να αφομοιώσουν και την τελευταία νότα. Αυτό ισχύει και για μεμονωμένα τραγούδια. Ακούμε για ένα λεπτό και αν δεν μας αρέσει από την αρχή πάμε στο επόμενο. Πόσες φορές χρειάστηκε να ακούσω ένα κομμάτι ή δίσκο ξανά και ξανά και τελικά από μέτριο έγινε αγαπημένο στα αυτιά μου.
3. Καμία αγωνία για νέα μουσική
Παλιά για να ακούσουμε ένα δίσκο έπρεπε κάποιος να μας τον προτείνει ή διαβάζαμε κριτικές και προτεινόμενα άλμπουμς σε ένα περιοδικό. Έπρεπε να παραγγείλουμε το CD απ΄ το δισκάδικο και υπήρχε και το ενδεχόμενο να μην σου αρέσει. Αλλά υπήρχε η αγωνία να πάρεις αυτό το CD στα χέρια σου, να το ανοίξεις, να διαβάσεις τους στίχους, να δεις το artwork και να το ακούσεις αρκετά ώστε να αποφασίσεις σε ποια θέση θα μπει στη συλλογή σου. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι κακό για την τσέπη μας αλλά η διαδρομή και αυτή η αγωνία απ’ το δισκάδικο μέχρι το σπίτι, για μένα τουλάχιστον, είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα.
4. Μείωση στην αγορά μουσικής
Τα περισσότερα παιδιά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν έχουν αγοράσει ποτέ ένα CD ή βινύλιο. Ήταν η καλύτερη μέρα του μήνα όταν μπαίναμε στο δισκάδικο να πάρουμε το CD που περιμέναμε τόσο καιρό για να μπει στη συλλογή που όλο μεγάλωνε μήνα με τον μήνα.
5. Οδηγός προς τη μετριότητα
Πολλά παιδιά ψάχνουν μαθήματα μουσικής ή ακόμα playthroughs (βίντεο που κάποιος δείχνει μέρος ενός τραγουδιού ή ολόκληρο που αφορά ένα όργανο) και δυστυχώς πολλές φορές αυτοί που τα δείχνουν δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε. Τα παιδιά που είναι σε αρχάριο επίπεδο δεν ξέρουν αν το βίντεο είναι καλό ή κακό και πέφτουν στην παγίδα της μετριότητας.
6. Ο εύκολος δρόμος
Σε συνέχεια του #5 παρατηρώ ότι πολλοί μαθητές που έχουν να μάθουν ένα τραγούδι ακολουθούν τον εύκολο δρόμο των YouTube covers ή των playthroughs για να το μάθουν. Δεν κάθονται να ακούσουν το τραγούδι προσεκτικά, να προσπαθήσουν και να πειραματιστούν και να το μάθουν με όλη την έννοια της λέξης.
7. Λάθος εντύπωση του τι σημαίνει μουσικός
Άπειρα παιδιά έχουν γίνει διάσημα λόγω πολλών Views στο YouTube και συνήθως παίζοντας μουσική άλλων, χωρίς να έχουν κάνει απολύτως τίποτα πρωτοποριακό ή τουλάχιστον προσωπικό. Συμφωνώ ότι μελετήσανε πολύ και φτάσανε σε ένα καλό επίπεδο (όχι όλοι) αλλά δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο στόχος μας ως μουσικοί (για κάποιους μπορεί και να είναι βέβαια). Επίσης έχει γίνει μόδα το δύσκολο, το γρήγορο και το εντυπωσιακό. Όλα καλά είναι και όλοι περάσαμε από αυτό το στάδιο αλλά αυτό είναι τελικά η μουσική; Αν όλα γίνονται σε ένα μουσικό πλαίσιο το οποίο προσφέρει στο εκάστοτε είδος ή τραγούδι τότε είμαι απόλυτα σύμφωνος. Αν όχι τότε δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τη μουσική, το οποίο είναι απόλυτα αποδεκτό αν δεν πλασάρεται ως ...μουσική.
Αυτές είναι κάποιες σκέψεις που απασχολούν αρκετούς μουσικούς/ δασκάλους που έχω συζητήσει μαζί τους για το θέμα και ήθελα να τις μοιραστώ. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτό το απίστευτο εργαλείο που λέγεται YouTube με όλα τα θετικά που έχει, προσπαθώντας να αποφύγουμε τα αρνητικά που μας στέκονται εμπόδιο στο να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί ή απλώς για να απολαύσουμε καλύτερα τη μουσική.
